Vandaag moesten we verplaatsen van Kayenta/Monument valley naar Page/Lake Powell. We waren blij toe, daar in Kayenta echt niks te beleven viel nadat we Monument Valley bezocht hadden. Zoals je gisteren hebt kunnen lezen was het spannendste wat daar te vinden is, de plaatselijke Mac Donalds. Maar niet geklaagd, de omgeving was schitterend en we zijn vroeg onder de wol gekropen zodat we vandaag weer "helemaal" fit op pad konden.

Het is opvallend dat we in dit land op plekken zoals waar we ons nu bevinden we nergens mobiele telefoon ontvangst en internet hebben. Je zou verwachten dat je overal terecht kon voor deze dingen, maar niks is minder waar. In de grote plaatsen kunnen we tegen lokaal telefoontarief (meestal gratis) inloggen op internet met de laptop via een provider die wereldwijd inlog nummers heeft. Dit tegen een acceptabel tarief van ongeveer 2,5 dollar per uur. Op de locaties waar we nu zijn kan je alleen tegen long distance tarief inbellen, zodat internetten er even niet inzit, maar mail ophalen en versturen zodat we de website bij kunnen houden. Dat doen we wel. Maar dit terzijde.

De rit van vandaag van 177 km (peulenschilletje) liep weer door prachtige gebieden hieronder enkele voorbeelden

Het is onwaarschijnlijk wat een afstand je overziet als je toevallig bovenop een heuveltje rijdt. De bergen die je in de verte ziet heb je na 2 uur rijden nog niet bereikt, dan praat je toch gauw over 200 km afstand. Als voorbeeld kunnen we geven dat we tussen Kayenta en Page niet meer als 2 kleine dorpjes zijn tegengekomen. Dus we zorgen ook constant dat de tank vol blijft en we voldoende water en een paar kilo appels bij ons hebben.........ons krijgen ze niet klein.

Aangekomen in Page hadden we ons hotel snel gevonden en mochten we al om 11 uu4 inchecken. dat was alvast weer meegenomen. Vanuit onze kamer hebben we een mooi uitzicht over de brug en de Glen Canyon dam die we later gingen bezoeken.

Aangekomen bij het visitor center bleek dat dit redelijk beveiligd is. Dus moesten we door detectiepoortjes e.d. voordat we naar binnen mochten. Navraag leerde dat de bewaking er altijd al was, maar de poortjes pas sinds de beruchte 11e september.

In het visitor center was een tentoonstelling over waar de dam voor dient en hoe hij gebouwd is. Ook bleek er een rondleiding te zijn die een kijkje achter de schermen gaf van deze op 1 na grootste dam van Amerika (de grootste volgt van de week, de hoover dam). Deze rondleiding was erg boeiend en leerde ons dat deze dam wordt gebruikt voor de winning van stroom en het vasthouden van drinkwater voor in totaal 6 a 8 staten. De dam is 170 meter hoog en we hebben beneden en bovenop gestaan.

En zo staat het water aan de ene kant en op de foto ernaast aan de andere kant.

Verder kwamen we te weten dat enkele van onderstaande stortbakken (elk goed voor 24 ton beton) 3 jaar lang dag en nacht beton gestort hebben om dit bouwwerk te volbrengen. En dat er 8 generators aangedreven worden door het water waardoor deze dam al voor bijna 2.000.000.000 dollar aan stroom heeft opgeleverd. Jaja wij zouden kilowatt opgeven maar die Amerikanen praten liever over dollars.

De hijskraan die je hieronder op de foto ziet is om eens in de paar maanden het filter voor 1 van de 8 inlaten weg te halen en schoon te maken, zodat het water er weer een poosje zonder vissen e.d. door kan stromen. In de wanden aan beide kanten van de dam zitten ankerstangen van 30 cm doorsnee  25 tot 45 meter de wand ingeboord om de losse structuur van deze rotsen te verstevigen. De druk op deze rotsen door de dam is zo groot dat er water uit de rotswanden sijpelt. Al met al was het een zeer interessante rondleiding.

Na ons bezoek aan de dam zijn we naar het naast gelegen Lake Powell gereden. Hier kon je duidelijk merken dat we buiten het seizoen hier zijn alles was stil en verlaten. Alleen de immense botenhelling en de uitzichten die we later nog hadden op de colorado river willen we jullie niet onthouden.

Het is de afgelopen dagen al meerdere keren voorgekomen dat we elkaar aankeken en dachten van zijn we hier echt??. Het is ongelooflijk wat een schitterend gebied dit is. Dit is niet via foto´s over te brengen maar we doen ons best. Ik zit dit nu te tikken (Marco) op ons terras buiten de kamer en kijk over de brug en dam. Al is de temperatuur maar een graad of 18 (18:00 uur), ik zou hier wel tot middernacht willen blijven zitten om van dit uitzicht te genieten.

naar boven