|
| Vandaag lieten we de wereldstad San Francisco achter ons om langs de
schitterende kust af te zakken naar Monterey. Na een uurtje onderweg te zijn
krijgen we een telefoontje dat onze moeder cq schoonmoeder opgenomen is in het
ziekenhuis. De oorzaak is ernstig genoeg om er een flinke schok van te krijgen.
Na wat telefoontjes heen en weer, weten we een paar uur later dat we onze vakantie op dit punt niet hoeven af te breken. Het gaat je niet in de koude kleren zitten zo'n bericht, je bent zo ver van huis en zo machteloos. Maar goed, na het laatste telefoontje met geruststellingen toch maar op pad gegaan hier. En volgen we de situatie, hetzij op afstand, op de voet. In Monterey is een (bleek later) schitterend zeeaquarium gevestigd. Het entreegeld viel zowaar een keer mee.....Het is gelegen aan Cannerey Row, een gebied dat eerst bestond uit fabrieken voor visverwerking. Voornamelijk sardines, maar nadat de zee zo'n beetje leeggevist was ging die boel failliet en hebben ze er een toeristisch gebied van gemaakt met allemaal winkeltjes en restaurants.
Er is een kwallen afdeling die echt de moeite waard is, koraal en de onvermijdelijke pinguïns.
Ook was er een kunstmatig strand aangelegd, compleet met golven en wind. Buiten konden we op een boei de zeeleeuwen zien liggen (in het wild).
Na ons bezoek aan het aquarium hebben we de "17 mile drive" gereden. Een weg die in 1880 in opdracht van een miljonair is aangelegd die de gasten van z'n hotel een mooie rit hier naartoe wilde laten volgen. Nou dat is hem gelukt, gedeeltelijk langs de kust en de rest door cypress bossen. Er zijn nu vooral golfbanen en prachtige huizen langs deze weg.
De herten lopen gewoon over de golfbaan en door de bossen. Langs de kust zijn ook zeeleeuwen te vinden. Sterker nog, 2 uitzichtpunten waren afgesloten omdat daar nu puppy's zijn. Dat was jammer maar ja voor de beestjes is het beter.
|
|